Πρόσωπα και ιστορίες

Μύθοι του Αισώπου

Aesop's Fables

Ο Αίσωπος σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει τους μύθους που κυκλοφορούσαν στην εποχή του ως εργαλεία για την εκπαίδευση των συνανθρώπων του. Έζησε το διάστημα 620 – 560 Π.Κ.Χ. περίπου και ήταν δούλος ενός πλουσίου ανθρώπου από τη Σάμο. Όταν εκείνος τον απελευθέρωσε, ο Αίσωπος ταξίδεψε στη Λυδία κι επισκέφτηκε τον βασιλιά Κροίσο. Ήταν επίσης παρών στο συμπόσιο που παρέθεσε ο βασιλιάς της Κορίνθου Περίανδρος με καλεσμένους τους επτά σοφούς. Ωστόσο, ακόμα και οι πληροφορίες που έχουμε για τον Αίσωπο μπορεί να είναι μύθος. Μύθος διδακτικός για την επιτυχία ενός πρώην δούλου, που διέσωσε μύθους με σπουδαία διδάγματα.

Εδώ θα διαβάσατε τρεις μόνο από τους 350 περίπου που έχουν φτάσει ως εμάς.

Η αλεπού κι ο τράγος

Μία μέρα, μία αλεπού καθώς περπατούσε αμέριμνη, στραβοπάτησε κι έπεσε μέσα σ’ ένα πηγάδι. Μάταια προσπαθούσε επί ώρες να βρει έναν τρόπο να βγει από εκεί, ώσπου εμφανίστηκε ένας τράγος, που ήρθε να πιει νερό από το πηγάδι. Μόλις είδε ο τράγος την αλεπού, την ρώτησε αν είναι καλό το νερό, κι εκείνη, ευτυχισμένη από την αναπάντεχη τύχη της, του απάντησε πως είναι καταπληκτικό.

-Κατέβα κι εσύ εδώ να πιεις να ευχαριστηθείς, του λέει.

Ο αφελής τράγος, είχε τόση επιθυμία να ξεδιψάσει που δεν το πολυσκέφτηκε. Πήδηξε μέσα στο πηγάδι, υπολογίζοντας πως μετά θ’ ανέβαινε πάλι μαζί με την αλεπού. Μέχρι να πιει νερό και να έρθει η ώρα να ανέβουν πάλι στην επιφάνεια, η αλεπού είχε ήδη καταστρώσει το σχέδιό της.

-Κοίτα, του λέει, θα στηρίξεις εσύ τα μπροστινά σου πόδια στο τοίχωμα και θα γείρεις προς τα πίσω τα κέρατά σου, ώστε να πιαστώ και ν’ ανέβω πατώντας στη ράχη σου. Μόλις βγω, θα τραβήξω κι εσένα επάνω.

Έτσι κι έγινε, μόνο που, μόλις γλίτωσε η αλεπού τον εαυτό της, δεν ασχολήθηκε με τη σωτηρία του τράγου. Εκείνος άρχισε να την κατηγορεί για την ανέντιμη συμπεριφορά της, αλλά εκείνη του είπε:

-Αν είχες τόσο μυαλό όσες τρίχες έχεις στο πηγούνι σου, δεν θα κατέβαινες, αν πρώτα δεν είχες σκεφτεί προσεκτικά πώς θ’ ανέβεις.

Αν είσαι από τους ανθρώπους εκείνους που ενθουσιάζονται με συνθήματα όπως «άκου την καρδιά σου» ή «ζήσε τη στιγμή», έχε τον νου σου στην αλεπού που θα εκμεταλλευτεί την παρόρμησή σου και θα σε ρίξει στο πηγάδι. Κι όταν βρεθείς εκεί εγκλωβισμένος, ο αυθορμητισμός δεν μπορεί να σε ωφελήσει.

Ποτέ μην επιχειρείς κάτι, ακόμα και υπό συνθήκες ανάγκης, αν δεν έχεις υπολογίσει πού θα οδηγήσει το εγχείρημά σου!

Ο ρήτορας Δημάδης

Κάποια φορά που ο Δημάδης έβγαζε λόγο για ένα ζήτημα της Αθήνας παρατήρησε πως το ακροατήριό του δεν τον παρακολουθούσε, αλλά ο καθένας χαζολογούσε εδώ κι εκεί. Διέκοψε λοιπόν τον λόγο του και τους ρώτησε αν θα ήθελαν να τους πει έναν μύθο του Αισώπου. Εκείνοι δέχτηκαν με χαρά κι εκείνος άρχισε να τους λέει τον μύθο:

«Ένα χελιδόνι, ένα χέλι και η θεά Δήμητρα περπατούσαν μια μέρα στον ίδιο δρόμο, μέχρι που έφτασαν μπροστά σ’ ένα ποτάμι. Τότε το χελιδόνι πέταξε από πάνω απ’ το νερό και το χέλι βούτηξε και κολύμπησε ως την απέναντι όχθη.»

Οι Αθηναίοι έμειναν προσηλωμένοι, αλλά εκείνος δεν συνέχιζε την αφήγηση.

-Και η Δήμητρα τι απέγινε; Ρώτησαν τελικά.

-Η Δήμητρα θύμωσε μαζί σας, επειδή ανέχεστε ν’ ακούτε παραμύθια αντί ν’ ασχολείστε με τις υποθέσεις της πόλης σας.

Αυτό θα πονέσει λίγο, αλλά είναι μία σκληρή αλήθεια που κάποτε πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Ένα διαχρονικό πρόβλημα, το οποίο πρέπει να λύσουμε, αν θέλουμε να προοδεύσουμε ατομικά και κοινωνικά.

Δεν είναι κακό να χαλαρώνεις με μία ανόητη εκπομπή στην τηλεόραση ή να σκοτώνεις λίγο από τον ελεύθερο χρόνο σου ψιλοκουβεντιάζοντας με τα φιλαράκια στο μπαρ. Μάλιστα είναι απαραίτητο για την ισορροπία μας. Απαράδεκτο είναι να επιθυμείς μόνο αυτό! Γιατί, αν αυτό επιθυμείς, αυτό θα σου δίνουν εκείνοι που διαχειρίζονται τα σοβαρά ζητήματα της ζωής σου. Αν σε κουράζουν τα σοβαρά, τότε εκείνοι που σε εξουσιάζουν θα σε εξαπατούν, λέγοντάς σου παραμύθια και θα σου τάζουν έναν κόσμο που υπάρχει μόνο μέσα σε αυτά. Καταλαβαίνεις πόσο επικίνδυνο είναι αυτό!

Ανοησία ν’ ενδιαφέρεσαι μόνο για την ευχαρίστησή σου παραμελώντας τα σημαντικά ζητήματα.

Ο φορτωμένος γάιδαρος

Ένας γάιδαρος φορτωμένος με αλάτι διέσχιζε με κόπο ένα ποτάμι. Ξαφνικά χάνει την ισορροπία του και πέφτει μέσα. Όταν σηκώθηκε, διαπίστωσε πως ήταν πολύ ελαφρύτερος –επειδή, βέβαια, το αλάτι είχε λιώσει- και συνέχισε τον δρόμο του χαρούμενος. Την επόμενη φορά που χρειάστηκε να διασχίσει το ποτάμι, θυμήθηκε την προηγούμενη εμπειρία του και αποφάσισε να ελαφρύνει και πάλι το φορτίο του. Ρίχνει, λοιπόν, μία βουτιά στο νερό, αλλά όταν σηκώθηκε μετά βίας μπορούσε να σταθεί στα πόδια του. Το φορτίο είχε γίνει ασήκωτο, γιατί αυτή τη φορά ο καημένος ο γάιδαρος ήταν φορτωμένος σφουγγάρια! Το βάρος τον ξαναέριξε στο νερό και ο καημένος ο γάιδαρος πνίγηκε.

Αν κάτι πέτυχε μία φορά, δεν σημαίνει πως θα πετυχαίνει κάθε φορά. Δεν είναι σοφό να προσηλώνεται κανείς σε έναν τρόπο, σε μία μέθοδο. Συχνά έχουμε την τάση να νομίζουμε πως μία ιδεολογία, ένας τρόπος δράσης είναι κατάλληλος για όλες τις περιπτώσεις. Δεν είναι όμως, γιατί είναι άλλο το αλάτι και άλλο το σφουγγάρι!

Πηγή φωτογραφίας:

https://commons.wikimedia.org/

Γράψτε ένα σχόλιο